Ήταν η πρώτη φορά που πήγα στο Passport του Κεραμεικού (γιατί σε αυτό του Πειραιά είχα πάει), αλλά η αισθητική του παρέμεινε η ίδια.
Ένας μεγάλος, με ρετρό στοιχεία και πολύ ζεστός χώρος. Καθώς αφήνουμε τα πράγματα μας στο μπαρ βλέπω την σκηνή. Όλα θύμιζαν ένα σπίτι του 70’ , με παλιές τηλεοράσεις, άσπρα αγαλματάκια και παραφορτωμένα τραπεζάκια ντυμένα πάντα με σεμέν.
Είχα ακούσει αρκετά κομμάτια του Δεληβοριά, αλλά όχι live. Όταν βγήκε στην σκηνή, άνοιξε το πρόγραμμα με το “Ερημιά στην Καλλιθέα” από το καινούργιο του album “Καλλιθέα” που κυκλοφόρησε το 2015.
Καθώς τον άκουγα αναρωτιόμουν εάν θα πει κανένα από τα παλιά του κομμάτια. Αμέσως μετά το τέλος του τραγουδιού, μας διαβεβαίωσε πως θα ακούσουμε και τα κλασικά αγαπημένα και αμέσως ξεκίνησε με μια “Μπόσα Νόβα του Ησαία”
Η ενέργεια που μας μετέδιδε ήταν απίστευτη, μιλούσε, αστειευόταν με το κοινό, με τους μουσικούς και σε έβαζε μέσα στο κλίμα των ιστοριών που τον οδήγησαν να γράψει αυτά τα κομμάτια. Ειδικά, ο καινούργιος δίσκος είναι μια επιστροφή στην ανεμελιά της εφηβείας, στην διασκέδαση, στα χρώματα, ότι μας λείπει δηλαδή σε περίεργες φάσεις της ζωής.
Έφυγα ευτυχισμένη εκείνο το βράδυ, νιώθοντας τουλάχιστον πέντε χρόνια νεότερη και γεμάτη εικόνες από τη ζωή ενός ζωηρού performer όπως ο Φοίβος.
“Πες μου αλήθεια αν το μέρος αυτό υπήρξε ή εγώ το φαντάστηκα;” Στίχος από το κομμάτι Ξένος, άλμπουμ ‘’Καλλιθέα’’
Ρεπορτάζ: Ελένη Μπενέκα
