Κυριακή μεσημεράκι, η βροχή έπεφτε στον Αττικό ουρανό κι εμείς ξεκινήσαμε για ένα ρομαντικό ταξίδι στην Αρχαία Αθήνα, παρέα με τον Αριστοφάνη.
Ο «Πλούτος» είναι η τελευταία σωζόμενη κωμωδία του Αριστοφάνη. Η μορφή, την οποία σήμερα γνωρίζουμε, είναι εκείνη που γράφτηκε το 388 π.Χ., σηματοδοτώντας το πέρασμα από την αρχαία στη νεότερη αττική κωμωδία. Τόσο παλιά, αλλά και τόσο επίκαιρη!!
Ο «Πλούτος» ή η αδελφή του η «Πενία» θα «σώσουν» τους ανθρώπους; Θα λύσει ο «Πλούτος» τα προβλήματα τους, θα τους κάνει χαρούμενους; Με την πενία μπορεί κάποιος να δημιουργήσει και να αποκτήσει καλύτερη ζωή δουλεύοντας. «Με λένε Πενία, με λένε Φτώχεια, η φτώχεια κρύβει αρχοντιά» τραγουδά η Πενία.
Η παράσταση στοχεύει στο να παρασύρει μικρούς και μεγάλους στο μαγικό κόσμο του αρχαιοελληνικού θεάτρου, προσφέροντας τους μια ανεπανάληπτη θεατρική και μουσική εμπειρία. Στον «Πλούτο», που μοιάζει πιο επίκαιρος από ποτέ, διακωμωδείται η άνιση κατανομή του πλούτου!
Μια ανεπανάληπτη θεατρική εμπειρία για μικρά και μεγάλα παιδιά, στο Θέατρο Τζένη Καρέζη.
Η Φωτεινή Δάρρα, συνεχίζοντας μια ξεχωριστή πορεία στο χώρο του έντεχνου τραγουδιού, επιστρέφει στη θεατρική σκηνή απ’όπου και ξεκίνησε, με έναν ρόλο έκπληξη! Γεμάτη ενέργεια, κέφι, ξεσήκωνε το κοινό καθόλη τη διάρκεια της παράστασης, ξετρελαίνοντας την πιτσιρικαρία και όχι μόνο!!!
Στο έργο πρωταγωνιστούν ο Κωνσταντίνος Καζάκος στο ρόλο του Χρεμύλου, απλός και διαπεραστικός με την γνωστή υπέροχη ερμηνεία του, ο Δημήτρης Μενούνος, πολύ καλός και πειστικός στο ρόλο του Καρίωνα, η Θάλεια Προκοπίου στον ρόλο της Πενίας, ‘κατάφερε’ να μας κάνει να βουρκώσουμε με το τραγούδι της, ο Δημήτρης Σταμούλης στο ρόλο του Πλούτου και η πολύ καλή Νατάσα Κοτσοβού στο ρόλο της γριάς. Μαζί τους ο Δημήτρης Γρηγοριάδης και ο Λευτέρης Βλάχος.
Το έργο απογειώνουν οι πρωτότυπες μουσικές και τα τραγούδια του Δημήτρη Παπαδημητρίου που θα μαγέψουν μικρούς και μεγάλους!
Παίζουν οι μουσικοί και οι ηθοποιοί: Γιώργος Χατζής, Οδυσσέας Αποστολόπουλος, Δημήτρης Πάσσιος.
Ηθοποιοί και μουσικοί ‘γέμισαν’ με τη ζωντάνια τους την σκηνή, παρουσιάζοντας ένα υψηλού επιπέδου θεατρικό έργο, με πολλή μουσική, κρατώντας στο έπαρκο το ενδιαφέρον των λιλιπούτειων, αλλά και των ενήλικων θεατών.
Σε μετάφραση και στίχους τραγουδιών του Γιώργη Έξαρχου και σκηνοθεσία της Ανδρομάχης Μοντζολή.
Συναισθήματα ανάμεικτα!! Τραγούδι, γέλιο, ρυθμικά παλαμάκια, αλλά και σκέψη, νοσταλγία, δάκρυ, … αποθέωση!!
Συγκλονιστικό φινάλε με Φωτεινή Δάρρα, σε ένα τραγούδι που περιγράφει λόγο και μελωδία, με τον πιο συγκινητικό τρόπο την πορεία της Ελλάδας. «Όμορφη και φτωχική μας έλαχε πατρίδα».
Δεν νομίζω ότι ήταν τυχαίο, στην έξοδο από το θέατρο να ακούς παιδικές φωνούλες να τραγουδούν:
«Δούλεψε να ζήσεις και κλέψε να αποκτήσεις»
«Ο ήχος των κερμάτων φονιάς των αισθημάτων»
«Μες στη ζωή ετούτη, πολλοί ζητούν τα πλούτη»
Ημέρες & ώρες παραστάσεων: Σάββατο 3:00 μ.μ / Κυριακή 3:00 & 5:00μ.μ.
Κείμενο: Μέμη
Φωτογραφίες: Θέατρο Τζένη Καρέζη/facebook
Υπόθεση του έργου
Στον «Πλούτο», που μοιάζει πιο επίκαιρος από ποτέ, διακωμωδείται η άνιση κατανομή του πλούτου!
Με την ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης πραγμάτων, κατά την εξέλιξη του έργου, αποτυπώνεται το μωσαϊκό της κοινωνίας στα χρόνια του Αριστοφάνη, που διψάει για πλούτο. Πόσο της μοιάζει η σημερινή δική μας κοινωνία!
Ένας πατέρας, ο Χρεμύλος, πηγαίνει στους Δελφούς να ρωτήσει τον θεό Απόλλωνα τι ακριβώς πρέπει να κάνει ώστε ο γιος του να έχει καλύτερη από αυτόν τύχη στη ζωή του.
Ο θεός του απαντάει πως πρέπει να ακολουθήσει τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσει βγαίνοντας από τον ναό. Αυτός που συναντά όμως, είναι ένας κουρελής και τυφλός, αλλά πρέπει να τον ακολουθήσει χωρίς να ξέρει ούτε ποιος είναι, ούτε ποιο είναι το όνομά του.
Αργότερα θα μάθει πως είναι ο ίδιος ο θεός Πλούτος, δηλαδή αυτός που μοιράζει τα πλούτη – χωρίς να βλέπει πού και σε ποιον τα δίνει. Όσο είναι τυφλός όμως, μπορεί να γίνει άδικος, επομένως πρέπει να ξαναβρεί το φως του, ώστε να διακρίνει τον αποδέκτη του πλούτου…
Ο Χρεμύλος πάει τον Πλούτο στον Ασκληπιό, που τον γιατρεύει, και έτσι τώρα ο “τυφλός θεός” έχει αρχίσει να ξαναβλέπει και να ξέρει πού και πώς πρέπει να δίνει τα πλούτη. Όταν όμως γίνεται γνωστό ότι ο Χρεμύλος έχει στο σπίτι του τον θεό Πλούτο, αρχίζουν να προσέρχονται διάφοροι πονηροί και καιροσκόποι για να ζητήσουν από τον Πλούτο, που τώρα πλέον βλέπει, να τους κάνει πλούσιους.
Η μόνη που αντιστέκεται είναι –το μέγα εύρημα του Αριστοφάνη– η Πενία, η οποία λέει πως μόνο με αυτήν ο κόσμος προοδεύει, όσο την αισθάνεται κοντά του, γιατί αγωνίζεται να ξεφύγει από δίπλα της κι έτσι αναγκάζεται να δημιουργήσει…
Με τον Πλούτο, λέει η Πενία, κανείς δεν θα δουλεύει, κανείς δεν θα προσπαθεί, κανείς δεν θα δημιουργεί. Όλοι και όλα θα πέσουν σε μια κατάσταση πλήρους αδιαφορίας, αφού θα έχουν έτσι κι αλλιώς τον Πλούτο δίπλα τους, για προστάτη τους.
