Διαβάστε τη Live Συνέντευξη της Πένυς Παπακωνσταντίνου στον Κώστα και στο “Sailing to Music”
13/05/2014
Κώστας : Φίλες και φίλοι καλησπέρα σας. Σήμερα το Sailing to Music έχει την τιμή και τη χαρά να φιλοξενεί στο στούντιο του WebMusic Radio την Πένυ Παπακωνσταντίνου. Σήμερα θα προσπαθήσουμε να μην βγάλουμε μία τυπική συνέντευξη
αλλά να είναι μία κουβέντα δύο ανθρώπων που μόλις γνωρίστηκαν και πίνουν το καφεδάκι τους.
Καλησπέρα Πένυ και σ’ ευχαριστώ πολύ που είσαι σήμερα κοντά μας.
Πένυ: Καλησπέρα σας. Εγώ ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Κώστας: Θα ήθελα να μας πεις πώς ξεκίνησες; Μία μικρή περίληψη του βιογραφικού σου για να σε μάθει ο κόσμος καλύτερα.
Πένυ: Όπως όλα τα παιδάκια, μεγαλώνοντας ζητάνε από τους γονείς τους να ασχοληθούν με τη μουσική, έτσι κι εγώ. Η αλήθεια είναι το πάλεψα αρκετά γιατί όταν τους ζήτησα να μάθω κιθάρα, στην 4η δημοτικού, ήταν αρνητικοί. Αλλά καθότι εγωίστρια, πεισματάρα κι αρκετά κακομαθημένη με πολύ κλάμα, το πέτυχα. Οπότε ξεκίνησα μαθήματα κλασικής κιθάρας, θεωρία, αρμονία και συνέχισα τις σπουδές. Όσο αφορά την παραδοσιακή μουσική, δεν είχα καμία μα καμία σχέση. Εγώ μεγάλωσα με ηλεκτρικές κιθάρες, ξένη μουσική και όταν έδωσα στα 18 μου εξετάσεις για το μοντέρνο τραγούδι που έκανα, η πιανίστρια μου είπε ότι ψάχνουν, σε μία χορωδία, κοπέλες για να τραγουδήσουν παραδοσιακά τραγούδια. Όταν το άκουσα άρχισα να γελάω θεωρώντας ότι η παραδοσιακή μουσική είναι τα κλαρίνα. Δυστυχώς υπάρχει έλλειψη παιδείας για τη παραδοσιακή μουσική. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία. Όταν τελικά αποφάσισα να πάω, γεννήθηκε ένας νέος κόσμος για μένα, οπότε συνέχισα τις σπουδές μου σε πιο παραδοσιακά πράγματα όπως είναι το πολίτικο λαούτο, το παραδοσιακό τραγούδι και μετά το ένα έφερε το άλλο.
Κώστας: Πώς προέκυψε και έκανες τόσο σύντομα δεύτερο δίσκο;
Πένυ: Ο πρώτος δίσκος έγινε με προτροπή του Πολύτροπου, ενός γραφείου παραγωγής που συνεργαζόμουν και με πήγαν σε ένα πιο έντεχνο στυλ, παρότι εγώ ασχολιόμουν επισταμένα με την παραδοσιακή μουσική. Μετά τον πρώτο δίσκο, μου ζητήθηκε να γράψω το soundtrack μιας ταινίας, ενός καλού μου φίλου σκηνοθέτη, του Λάμπρου Γεωργόπουλου, κι έτσι συνεργαστήκαμε για δεύτερη φορά με την Μαρία Καναβάκη. Ενορχήστρωσε το δίσκο, δίνοντας ένα πιο νέο ύφος ήχου, βάζοντας αυτό που λέμε εμείς, «λούπες», επαναλαμβανόμενους ήχους. Οπότε, πάνω σε αυτό το concept, βρέθηκε δίπλα μου ξανά η Χάρις Τσεκούρα που μου έδωσε τραγούδια, η Λιζέτα Καλιμέρη, ενώ έγραψα για πρώτη φορά μουσική! Έτσι βγήκε ο δεύτερος δίσκος μου, «Ο Νοτιάς των λίγων», στον οποίο συμμετείχαν η Σαββέρια Μαργιολά και η Καλλιρόη Μυριαγκού!
Κώστας: Θα ήθελα να μας πεις πως προέκυψε η ιδέα του τρίτου δίσκου «Folk this way» στον οποίο ακούμε παραδοσιακά τραγούδια σε ένα πιο σύγχρονο ήχο;
Πένυ: Προέκυψε από την αγάπη μου για την παραδοσιακή μουσική και τις επιρροές μου από τη funk, jazz, rock μουσική με την οποία μεγάλωσα. Ο δίσκος έγινε με αφορμή τη συμμετοχή μου στο London International Art Festival.
Κώστας: Πες μας λίγα λογια γι’ αυτήν τη συμμετοχή.
Πένυ: Μου έγινε μία πρόταση να συμμετέχω τον Νοέμβριο του 2013 σ΄ ένα πολύ ενδιαφέρον φεστιβάλ που γίνεται στο Λονδίνο, το London International Art Festival. Συζητώντας με τα παιδιά τότε που συνεργαζόμασταν για το δίσκο και με τον Λευτέρη Πουλιού που ενορχήστρωσε τελικά το δίσκο, σκεφτήκαμε να πάμε με κάτι έτοιμο. Έτσι λοιπόν, δημιουργήσαμε το ‘Folk this way’, τον παρουσιάσαμε, με αποτέλεσμα να κάνουμε πολύ καλή εντύπωση. Μας είπαν μάλιστα, ότι κάνουμε fashion Greek traditional, κι έτσι πήραμε ύφος και ταμπέλα.
Κώστας: Στην Ελλάδα πώς αντιμετωπίστηκε ο δίσκος σου;
Πένυ: Ακόμα είναι νωρίς. Ο δίσκος κυκλοφόρησε τέλος Φεβρουαρίου, οπότε τώρα ακούγεται. Τα πρώτα σχόλια που πήραμε είναι θετικά. Το θέμα είναι ότι ο συγκεκριμένος δίσκος ή θα αρέσει ή δεν θα αρέσει κι αυτό είναι καλό γιατί δεν βάζω τον άλλον σε σκέψεις.
Κώστας: Πόσο δύσκολο ήταν για σένα να μπεις σ’ έναν κόσμο που σου ήταν εντελώς άγνωστος;
Πένυ: Θεωρώ ότι για οτιδήποτε αποφασίζουμε να κάνουμε, πρέπει να έχουμε έναν στόχο και σιγά σιγά με μικρά βήματα να πηγαίνουμε προς αυτό το στόχο. Έτσι λοιπόν βλέποντας άλλους νέους, να κάνουν δισκογραφία, έβλεπα τις δυσκολίες, άκουγα, έβλεπα, συζήταγα, οπότε πήγα προετοιμασμένη. Όσο προετοιμασμένη μπορούσα να είμαι. Βρήκα μία ομάδα ανθρώπων με τους οποίους δουλεύουμε μαζί και την Έλενα Χριστάκου, η οποία είναι υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και με βοηθάει στα πάντα Πάμε σταδιακά, βήμα βήμα. Γι αυτό είναι σταθερά τα πράγματα που κάνω, ενώ μουσικά όχι. Άλλωστε δεν είμαι σταθερή και σαν άνθρωπος. Βαριέμαι εύκολα..
Κώστας: Το rock πώς σου φαίνεται;
Πένυ: Τρελαίνομαι. Άλλωστε ο δίσκος μου “Folk this way” έχει και στοιχεία rock.
Κώστας: Θα έκανες μία στροφή προς τα εκεί;
Πένυ: Δεν μπορώ να σου πω όχι, γιατί όποτε έχω πει όχι, τελικά το έχω κάνει.
Κώστας: Υπήρχαν άνθρωποι οι οποίοι σε βοήθησαν απλόχερα, χωρίς να περιμένουν ανταλλάγματα από σένα;
Πένυ: Είχα τη μεγάλη χαρά με τους ανθρώπους που με βοήθησαν, να τους κάνω και φίλους, οπότε αυτό σημαίνει ότι κάναμε πολύ εποικοδομητικές συζητήσεις. Στο ξεκίνημα μου με βοήθησε σαφέστατα ο Φάνης Σουλακέλης, ο οποίος ήταν ο καλλιτεχνικός διευθυντής της χορωδίας με την οποία ξεκίνησα και ήταν αυτός που μου έδωσε τη δυνατότητα να συνεργαστώ με τους καλύτερους μουσικούς της παραδοσιακής μουσικής. Το να δισκογραφήσω ανέκδοτα παραδοσιακά τραγούδια, είχε σαν αποτέλεσμα τη συμμετοχή μου στην τελετή λήξης των Ολυμπιακών Αγώνων με τη Δόμνα Σαμίου. Ανοίξανε πόρτες που δεν τις περίμενα. Μετά μέσω αυτού γνώρισα τον Κυριάκο Κουβέντα, τον βιολιστή, με τον οποίο αργότερα παίζαμε μαζί, τον Ανδρέα Τσεκούρα, ο οποίος έχει κάνει την Εστουδιαντίνα του Βόλου, ενώ δική του ιδέα ήταν να κάνουμε και μία χορωδία με παραδοσιακή μουσική! Σήμερα είμαι μέλος σε μία ορχήστρα με 5 κοπέλες, τη «Σμύρνα», όπου παίζουμε αμιγώς παραδοσιακά τραγούδια.
Κώστας: Πες μας λίγο, γιατί με προλαβαίνεις, πώς δημιουργήθηκε αυτό το γκρουπάκι;
Πένυ: Εξαιτίας του Ανδρέα. Ήθελα να κάνει μία νέα Εστουδιαντίνα μόνο με γυναίκες, γιατί αυτή στο Βόλο αποτελείται από άνδρες. Η Εστουδιαντίνα βέβαια αποτελείται από περίπου 30 άτομα, οπότε 30 γυναίκες μαζί δεν γίνεται κι έτσι μείναμε 5. Πάμε πολύ καλά, ετοιμάζουμε καινούργια πράγματα, θα βγει και από κει ένας δίσκος.
Κώστας: Ποιοι είναι οι συντελεστές του τελευταίου δίσκου;
Πένυ: Κατ΄ αρχήν είναι όλος παραδοσιακή μουσική. Έπαιξε ο Λευτέρης Πουλιού πλήκτρα και σαξόφωνο, ο Απόστολος Καλτσάς μπάσο, ο Ακης Γαβαλάς τύμπανα, η Γεωργία Λόλη κανονάκι, εγώ πολίτικο λαούτο και κιθάρες. Η δισκογραφική μου είναι η Final Touch, παραγωγός ο Μίλτος Καρατζάς και η διανομή του δίσκου από την Cobalt.
Κώστας: Όταν εσύ ξεκίναγες υπήρχαν τα reality shows. Σκέφτηκες καθόλου το ενδεχόμενο να πας;
Πένυ: Η αλήθεια είναι ότι πολλοί μου έλεγαν να πάω. Εμένα μου φαινόταν λίγο άστοχο να πάω να τραγουδήσω παραδοσιακά σε reality, εξάλλου δεν με ενδιέφερε να κάνω κάτι άλλο εκτός από αυτό. Εκτός αυτού όμως και λόγω χαρακτήρα, επειδή είμαι όπως προείπαμε πεισματάρα, πνεύμα αντιλογίας, δεν θα μπορούσα να δεχτώ όλο αυτό το στημένο που συμβαίνει. Αν έβλεπα κάτι θα το έλεγα, δεν θα μπορούσα να κάνω πίσω.
Κώστας: Ξέρεις ότι οι περισσότεροι μεγάλοι καλλιτέχνες, τουλάχιστον στην ξένη μουσική σκηνή, είναι αντιδραστικοί ως άνθρωποι και αυτό λειτουργεί θετικά γιατί έχουν μία αναζήτηση καλλιτεχνικά στον εσωτερικό τους κόσμο και αυτό τους βοηθάει να βγάζουν το καλλιτεχνικό τους πρόσωπο προς τα έξω.
Πένυ: Εμένα η μουσική με βοηθάει για να μην παίρνω ψυχοφάρμακα.
Κώστας: Για πες μας λίγο για τα σχέδια σου;
Πένυ: Στις 22/5 θα είμαι στο Σταυρό του Νότου. Μετά ξεκινάει το καλοκαίρι, οπότε αυτό σημαίνει συναυλίες σε όλη την Ελλάδα, φεστιβάλ κτλ. Μου έχουν γίνει και προτάσεις για συνεργασίες με μεγάλα ονόματα, οπότε θα δούμε. Δεν προτρέχω ποτέ. Θέλω να γίνει το live στο Σταυρό του Νότου και μετά να πάω για το επόμενο.
Κώστας: Αν σου ζήταγα να μου πεις ένα όνομα καλλιτέχνη με τον οποίο θα ήθελες να συνεργαστείς, ποιος θα ήταν;
Πένυ: Έχω τη χαρά να έχω συνεργαστεί με την Μάρτα Σεμπέστιεν, η οποία είναι η φωνή της Ουγγαρία, έχει πάρει Grammy για το soundtrack του Άγγλου ασθενή, είναι πρέσβειρα της Unesco για τη μουσική. Ήταν μία μαγική συνεργασία γιατί ενώ είναι μία “star” δεν έχει καμία σχέση με αυτό. ‘Έχω συνεργαστεί με τον Νίκο Ξυδάκη, σε δύο συναυλίες στο Badminton. Έχω συνεργαστεί με την Λιζέτα Καλημέρη, με την Μαρία Σουλτάτου, με τον Μάνο Πυροβολάκη, με τη Δόμνα Σαμίου και με πολλούς άλλους παλαιότερους και νεότερους. Στο Σταυρό του Νότου έχω καλεσμένη την Εύα Λουκάτου, η οποία έχει βάλει ελληνικά τραγούδια σε tango. Γενικά με ενδιαφέρουν οι καλλιτέχνες που έχουν project.
Κώστας: Ποια είναι η γνώμη σου για το αν πρέπει να κατεβάζει ο κόσμος τα τραγούδια από το Internet;
Πένυ: Νομίζω είναι διαφορετικό να κρατάς στα χέρια σου ένα cd και το φυλλάδιο με τα λόγια. Σίγουρα εμείς ‘ανοίγουμε’ τα κομμάτια, ώστε να μπορεί ο κόσμος να έχει πρόσβαση στην μουσική μας. Το νόημα εξάλλου της μουσικής είναι να φτάσει στον κόσμο. Εμένα προσωπικά δεν με προβληματίζει αυτό.
Κώστας: Τι όργανα παίζεις;
Πένυ: Ξεκίνησα με κλασική κιθάρα, ακουστική κιθάρα, συνέχισα με μαντολίνο, μετά πολίτικο λαούτο, σάζι, τζουρά, διάφορα κρουστά, φλογέρες και τώρα τελευταία κάνω Κρητική λύρα.
Κώστας: Πως επέλεξες τις περιοχές που θα εντάξεις στο δίσκο σου;
Πένυ: Είναι οι αγαπημένες μου περιοχές, η Θράκη, η Ήπειρος, η Μικρά Ασία. Είναι τραγούδια που τα έχω πολύ βιωματικά και έτσι μπορούσα να τα υποστηρίξω πολύ καλά. Είναι τόσο πλούσια η Ελληνική παράδοση που δεν ξέρεις τι να βάλεις και τι όχι. Εμείς για να διαλέξουμε ποια τραγούδια θα βάλουμε, δουλέψαμε πάνω στο ότι θα πρέπει να έχουν κοινό παρανομαστή. Δηλαδή να είναι όλα τραγούδια αγάπης σε διαφορετικούς όμως ρυθμούς. Στα live γίνεται μία τελείως διαφορετική ατμόσφαιρα. Υπάρχει μεγαλύτερη ποικιλία.
Κώστας: Η σχέση σου με τα ΜΜΕ;
Πένυ: Είμαι το καλύτερο παιδί για τα ΜΜΕ, γιατί μπορώ να δημιουργήσω εντάσεις. Αλλά μπαίνει πάντα στην μέση η υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων και μου λέει «πρόσεχε σε παρακαλώ τώρα που θα πας για συνέντευξη…». Γενικά με έχουν αντιμετωπίσει πολύ καλά μέχρι στιγμής, γιατί δεν δίνω κι εγώ αφορμές. Έχω κάνει ωραίες συνεντεύξεις που τις έχω χαρεί, όπως και σήμερα μαζί σου, είμαι γενικά απλός άνθρωπος. Όπως θα μιλούσα με τους φίλους μου έτσι μιλάω και στις συνεντεύξεις μου, οπότε είναι πολύ αληθινό και δεν νομίζω ότι θα είχαν λόγο να με αντιμετωπίσουν κάπως αλλιώς.
Κώστας: Eurovision. Ποια η γνώμη σου γενικά; Θα πήγαινες;
Πένυ: Ναι, θα πήγαινα αν έκανα αυτό που κάνω και δεν μου ζητούσαν να κάνω κάτι διαφορετικό.
Κώστας: Ποια είναι η πηγή των εσόδων σας για εσάς τους νέους καλλιτέχνες;
Πένυ: Εγώ ως νέος καλλιτέχνης έχω την πρωινή μου δουλειά που από αυτή συντηρούμαι, και μετά τις 5 αρχίζω και τρέχω. Γράφω μουσική για ταινίες στο εξωτερικό, για διαφημιστικά σποτ, κάνω τα live μου, κάνω τα live με τη Σμύρνα, το δίσκο μου, το δίσκο με τη Σμύρνα και γενικά τρέχω.
Κώστας: Δεν περίμενα ότι έχεις και πρωινή δουλειά.
Πένυ: Τι περίμενες ότι θα ζω από τη μουσική ; Αυτό δεν γίνεται. Είναι επιλογή μου να μην ζω από τη μουσική γιατί έτσι δεν θα κάνω πίσω στα πράγματα που τραγουδάω. Για να ζω από τη μουσική θα έπρεπε να τραγουδάω σε κάποια ταβέρνα, οπότε προτίμησα να μπορώ να έχω την επιλογή αυτών που κάνω και των συνεργασιών, των project, τα πάντα και γι αυτό δουλεύω πρωί. Έχω δηλαδή μία ελευθερία κινήσεων.
Κώστας: Μουσικά όνειρα έχεις;
Πένυ: Το γεγονός ότι γράφω μουσική κινηματογράφου είναι κάτι το οποίο λατρεύω.
Κώστας: Ποιο είναι το δυσκολότερο project από όλα αυτά που έχεις κάνει;
Πένυ: Αυτό του κινηματογράφου. Δίνω την περισσότερη ενέργεια γιατί πρέπει να είσαι πολύ συγκεντρωμένος. Πρέπει να νοιώσω αυτό που νοιώθει ο άλλος, ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και να το αποδώσω.
Κώστας: Πως γράφεις τα τραγούδια σου γενικά;
Πένυ: Εγώ γράφω τραγούδια από προσωπικές εμπειρίες. Δηλαδή παράδειγμα εμείς εδώ μιλάμε, έχω πιάσει κάτι που εσύ είπες το έχω συνδέσει με κάτι άλλο, το οδηγώ κάπου αλλού κι έτσι γράφω ένα τραγούδι.
Κώστας: Στίχους γράφεις;
Πένυ: Στίχους δεν πειραματίζομαι. Θεωρώ ότι δεν το έχω καθόλου. Επειδή η Ελληνική γλώσσα είναι πολύ δύσκολη το να γράψω απλοϊκά πράγματα μου φαίνεται λίγο γελοίο, να γράψω πάλι βαριά δεν μπορώ γιατί μου φαίνονται πολύ βαριά οπότε δεν γράφω στίχο.
Κώστας: Πόσα τραγούδια σου στέλνουν νέα παιδιά που προσπαθούν να γίνουν στιχουργοί;
Πένυ: Δεν ξέρω αν προσπαθούν να γίνουν στιχουργοί ή αν προσπαθούν να εκφραστούν μέσω της στιχουργικής. Τώρα με το facebook, επικοινωνεί τόσος κόσμος μαζί μου που δεν ξέρω τι είναι αληθινό και τι είναι ψεύτικο. Απαντάω σε όλο τον κόσμο, συζητάω με τον κόσμο, απλά δεν μπορώ να είμαι πάντα εκεί on time.
Κώστας: Πες μας την ιστορία λίγο για το τραγούδι «Μην κάνεις όνειρα τρελά».
Πένυ: Είναι το μόνο λαϊκότροπο τραγούδι που βάλαμε στο δίσκο. Συζητώντας με τον Μίλτο Καρατζά με προέτρεψε να βάλουμε μία συνεργασία στο δίσκο. Εκεί έκανα το λάθος και άκουσα πολλές γνώμες, ενώ πιστεύω ότι πρέπει να κινούμαστε λίγο με το τι μας λέει η δική μας καρδιά κι όχι με το πώς θα κρίνει ο κόσμος κάτι το οποίο ακόμα δεν έχει ακούσει. Και φοβήθηκα. Είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι.
Κώστας: Κάπου εδώ πρέπει δυστυχώς να τελειώσουμε. Σ΄ ευχαριστώ πολύ που ήσουν σήμερα εδώ μαζί μας. Χάρηκα πολύ και σίγουρα θα ξαναβρεθούμε.
Πένυ: Εγώ σας ευχαριστώ για την πρόσκληση, πέρασα πραγματικά υπέροχα.
