Ποιος ήταν ο πρώτος σύνδεσμος οργανωμένων οπαδών; Και τι σχέση έχει με τους σημερινούς που έχει βαλθεί η αστυνομία, αλλά και κάποιες φορές οι ίδιες οι διοικήσεις των ΠΑΕ να καταργήσουν;
Στο πολύ μακρινό 1952 διαβάζουμε στην «Αθλητική Ηχώ» μια εκπληκτική συνέντευξη. Με τον πρόεδρο του Συλλόγου Φιλάθλων Οπαδών Παναθηναϊκού (ΣΦΟΠ) Χρήστο Μωυσίδη. Η είδηση δεν είναι ότι ο Παναθηναϊκός που δεν ήταν κι εκείνη την εποχή στα… χάι του αν και είχε κατακτήσει το πρωτάθλημα το περασμένο καλοκαίρι, αποφάσισε να ιδρύσει σύλλογο οργανωμένων οπαδών, αλλά οι σκοποί του συλλόγου.
Διαβάζουμε λοιπόν ότι στόχο είναι «η σύσφιξη των σχέσεων των οπαδών του Παναθηναϊκού, η “εξύψωση της Φιλάθλου Ιδιότητας, η προστασία και η προαγωγή της φιλάθλου νεολαίας”.Η είδηση βρίσκεται αμέσως μετά: «Η καλλιέργεια σχέσεων ανωτέρου φιλάθλου πνεύματος με τους φιλάθλους άλλων ομάδων» Ο ΣΦΟΠ λειτούργησε και Λέσχη στην οποία τα μέλη της έπαιζαν σκάκι και πινγκ πονγκ, ενώ καθιέρωσε και βραβεία ήθους για τον αθλητή που θα ξεχώριζε.Παράλληλα στην εποχή εκείνη του ημιεπαγγελματισμού οι ποδοσφαιριστές στηρίζονταν στο πόσο αποτελεσματικά θα… εκβιάσουν τον σύλλογό τους για να τους δώσει κανένα χαρτζιλίκι ή να τους βρει κάποια δουλειά. Περίπτωση μεταγραφής τους δεν υπήρχε. Ετσι ο Σύλλογος αναλάμβανε να τους βοηθήσει στην καθημερινότητά τους. Να τους διαθέσει δωρεάν δικηγόρους μέλη του για νομικές συμβουλές, γιατρούς για προβλήματα υγείας των ίδιων ή των οικογενειών τους ακόμα και να τους βρει κάποια δουλειά.
Οσο για τις σχέσεις με τη διοίκηση που τότε ήταν μία της έστειλε την επιστολή με αριθμό πρωτοκόλλου 1 (24 Σεπτεμβρίου 1952) αμέσως μετά την αναγνώριση του Συλλόγου από το πρωτοδικείο στην οποία ανέφερε ότι βρίσκεται στο πλευρό της. Ο πρόεδρος του ΣΦΟΠ όμως προειδοποιούσε στη συνέντευξή του: «Αν όμως στο μέλλον υπάρξουν διοικούντες τον ΠΑΟ επιλήσμονες των καθηκόντων τους απέναντι του συλλόγου και των υποχρεώσεών τους απέναντι των φιλάθλων του ΠΑΟ, τότε θα αγωνιστούμε με ιερό φανατισμό και πίστη για να τους επαναφέρουμε στο δρόμο του καθήκοντος. Γιατί πιστεύουμε ότι οι χιλιάδες φίλαθλοι οπαδοί του ΠΑΟ δεν είναι δυνατόν να αγνοούνται και να περιφρονούνται όταν μάλιστα στο βάθος τους είναι περισσότερο Παναθηναϊκοί από εκείνους που ίσως συμπτωματικά έτυχε να συνδεθούν με τις τύχες και το μέλλον του Παναθηναϊκού.»
