“Της Κυριακής το Παραμύθι” – ”Ο Μπισμπιρίκος …. Πειρατής”!

Παραγωγή Κι Επεξεργασία: Web Music Radio... ......
ο μπισμπιρίκος πειρατής

Όπως σας έχουμε ήδη ανακοινώσει, μία νέα ενότητα ήρθε να ενσωματωθεί στις ήδη υπάρχουσες του Νο1 Διαδικτυακού Σταθμού της Καρδιάς σας, του Web Music Radio!! 

Μία ενότητα που απευθύνεται σε μικρούς και σε μεγάλους αναγνώστες κι όχι μόνο.., μία ενότητα που θα μας χαλαρώνει, θα μας κάνει να ‘σκάσουμε’ μικρά χαμόγελα, θα μας ταξιδέψει σε “παραμυθένια” μέρη!!

Της Κυριακής το Παραμύθι“, λοιπόν είναι γεγονός και ένας νέος μικρός φίλος, ο “Μπισμπιρίκος” ήρθε στη Διαδικτυακή Παρέα μας!!

Είστε έτοιμοι να μάθουμε τις περιπέτειες του;

Θα σας περιμένει κάθε Κυριακή, αλλά προσοχή…. μόνο στο Web Music Radio!!

Ακούστε “Της Κυριακής το Παραμύθι” με τη νέα περιπέτεια του “Μπισμπιρίκου”

 

Αγαπημένα μου παιδιά, καλησπέρα και καλώς ήρθατε και σήμερα στην παρέα μας.

Σήμερα θα μιλήσουμε για μία περιπέτεια του Μπισμπιρίκου που είχε όταν ένα πειρατικό καράβι είχε «δέσει» στο λιμάνι της Παραμυθούπολης.

 

“Ο Μπισμπιρίκος… πειρατής!! “

Μια φορά κι ένα καιρό, ο Μπισμπιρίκος καθόταν κάτω από μία μεγάλη βελανιδιά και διάβαζε ένα βιβλίο με περιπέτειες πειρατών……

Εκεί που ήταν απορροφημένος με τις περιπέτειες, νόμισε ότι άκουσε ένα Βουουυυυυ!

-Μπα…. Ιδέα μου θα είναι

Ο Μπισμπιρίκος σηκώθηκε όρθιος και άρχισε να ανεβαίνει προς την κορυφή του λόφου!!

-Τι είναι αυτός ο θόρυβος…

Ανέβαινε, ανέβαινε…..

-Ουφ λαχάνιασα…….

Επιτέλους έφτασε στην κορυφή του λόφου. Από εκεί φαινόταν όλη η Παραμυθούπολη μέχρι πέρααααααα το βάθος του ωκεανού.

-Πω πωωωωωω τι είναι αυτό!!

Ένα μεγάααααλο πειρατικό καράβι είχε «δέσει» στο λιμάνι της Παραμυθούπολης.

Ένα μεγάλο κόκκινο και μαύρο καράβι, με κατάμαυρα πανιά και ένα πολύ ψηλό κατάρτι, όπου στην κορυφή του κυμάτιζε μία πειρατική σημαία, βρισκόταν στο λιμάνι

Πάνω σε αυτό ανεβοκατέβαιναν πειρατές, περίεργα ντυμένοι και κουβαλούσαν μεγάλα κιβώτια.

-Πρέπει να πάω στο λιμάνι!! Πρέπει να τους δω από κοντά.

Ο Μπισμπιρίκος χωρίς να φοβηθεί ούτε μία στιγμή, άρχισε να κατεβαίνει τον λόφο, τρέχοντας, με την καρδούλα του να χτυπάει δυνατά από τη λαχτάρα του να πάει σε αυτό το μεγάλο πειρατικό καράβι.

Έτρεχε τόσο γρήγορα που όταν έφτασε εκεί, παραλιγο να πέσει πάνω σε έναν πειρατή. Ήταν τόσο ψηλός, με ένα περίεργο μουστάκι κι ένα πολύ αυστηρό ύφος.

Ο πειρατής είδε τον Μπισμπιρίκο και ……. περίεργο… αλλά του χαμογέλασε.

Τι χαμόγελο…..Παναγιά μου……. Του έλειπαν όλα σχεδόν τα δόντια. Είχε μόνο ένα!…..

-Γεια σας, του είπε ο Μπισμπιρίκος

-Γεια σου και σε σένα φιλαράκο

-Είστε αληθινοί πειρατές, ρώτησε ο φίλος μας, μη μπορώντας να πιστέψει ότι ένα πραγματικό πειρατικό καράβι, με αληθινούς πειρατές είχε φτάσει στο χωριό τους.

-Και βέβαια είμαστε. Απάντησε με τη βροντερή φωνή του ο πειρατής. Πώς σε λένε μικρέ;

-Μπισμπιρίκο, εσάς;

Μονοδόντη!!

«Μμμμ κατάλαβα γιατί», σκέφτηκε ο Μπισμπιρίκος.

Εκείνη την ώρα, ο Μπισμπιρίκος είδε ότι ο πειρατής κούτσαινε….

-Γιατί κουτσαίνετε;

Ο πειρατής άφησε το κιβώτιο που είχε στα χέρια στο χώμα και σκύβει και σηκώνει το μπατζάκι από το βρώμικο παντελόνι του.

Τι να δει ο Μπισμπιρίκος. Ο πειρατής είχε ένα ξύλινο πόδι.

-Να γιατί… έχασα το πόδι μου σε μία μάχη και δεν μπορώ να περπατήσω κανονικά.

Όση ώρα μίλαγε μαζί του, ο Μπισμπιρίκος παρατήρησε ότι ο πειρατής δεν ήταν άγριος, σαν όλους τους υπόλοιπους πειρατές και του μίλαγε όμορφα.

Μπορεί να ήταν πολύ ψηλός, με μακριά μαλλιά, περίεργο μουστάκι και βρώμικα ρούχα, αλλά ήταν ευγενικός και όποτε μίλαγε με τον μικρό μας φίλο χαμογελούσε.

-θα με βοηθήσεις να κουβαλήσω το κιβώτιο πάνω στο καράβι;

Εγώ …… στο πειρατικό καράβι!! Βεβαίως, είπε ο Μπισμπιρίκος που είχε γίνει κατακόκκινος από τη ντροπή του αλλά και το φόβο του.

-Τι έχουν μέσα τα κιβώτια;

-Έχουν εφόδια για το επόμενο ταξίδι μας. Φρούτα, λαχανικά, όσπρια, μακαρόνια, αλλά και κρασί και κονιάκ. Τι θα τρώμε τόσες μέρες που θα ταξιδεύουμε στο πέλαγος…..

Πιάνει ο Μπισμπιρίκος μαζί με τον πειρατή το κιβώτιο και ανεβαίνει το ξύλο που χρησίμευε σαν σκάλα.

Ανέβηκε στο πλοίο το οποίο φαινόταν ακόμα μεγαλύτερο από μέσα και πέρναγε ανάμεσα από άλλους πειρατές, που όλοι τους είχαν περίεργα πρόσωπα…. Και όλοι τους μύριζαν…..

Ο Μπισμπιρίκος ακολουθούσε τον Μονοδόντη, προσπαθώντας να μην δείχνει την έκπληξη του. Μπήκαν σε ένα δωμάτιο γεμάτο κιβώτια, μπουκάλια, σάκους γεμάτους ρύζι και αλεύρι, ντενεκέδες με λάδι και ένα σωρό ακόμα φαγητά.

Ξαφνικά ο Μπισμπιρίκος αισθάνθηκε ένα τράνταγμα. Και δεύτερο…….

Ωχ ξεκινάμε….. είπε ο Μονοδόντης

Τι εννοείτε ξεκινάμε; πού ξεκινάμε…. Που πάμε; κι εγώ γιατί είμαι ακόμα πάνω στο καράβι.. Θέλετε να πείτε ότι ………. έρχομαι μαζί σας;

Ο Μπισμπιρίκος τρομαγμένος άρχισε να ανεβαίνει τις σκάλες και να τρέχει προς το κατάστρωμα…..

Το πειρατικό πλοίο είχε φύγει…… κι αυτός ήταν ακόμα εκεί!!

-Κύριε Μονοδόντη, κύριε Μονοδόντη……. Τι θα κάνουμε τώρα; είπε κλαίγοντας στον πειρατή, ο οποίος είχε βγει κι αυτός στο κατάστρωμα.

-Μην κλαις…. Τώρα δε μπορούμε να γυρίσουμε πίσω….. Σκέψου ότι θα κάνεις κάτι που δεν έχεις κάνει ποτέ σου. Θα ταξιδέψεις μαζί με πειρατές σε ένα πειρατικό πλοίο και θα ζήσεις μαζί τους για πολλές μέρες.

Ο Μπισμπιρίκος, σήκωσε το κεφάλι του και κοίταξε τον Μονοδόντη……

«Τελικά ίσως να είχε δίκιο», σκέφτηκε…. Ποιος άλλος θα είχε τέτοια ευκαιρία να ταξιδέψει με πειρατές. …

Ο Μονοδόντης πήρε τον μικρό μας φίλο και τον οδήγησε στην καμπίνα που θα έμενε.

-Να εδώ θα κοιμάσαι… του είπε

-Είναι τέλειο… όπως στα παραμύθια.

Ο Μπισμπιρίκος σκαρφάλωσε στο κρεβάτι του, όπου από εκεί, μπορούσε να δει από το φινιστρίνι και τον ουρανό και το πέλαγος.

Άκουσε φωνές και σηκώθηκε να δει από που έρχονταν.

Ψάχνοντας την πόρτα για να βγει στο κατάστρωμα, μπερδεύτηκε… χάθηκε……

Άνοιγε, έκλεινε πόρτες…… τίποτα….

Ξαφνικά ανοίγει μία πόρτα….. και βλέπει έναν χάρτη απλωμένο πάνω σε ένα τραπέζι.

Γεμάτος περιέργεια, μπαίνει στο δωμάτιο, κοιτάει δεξιά, αριστερά … κανένας δεν ήταν μέσα.

Πλησιάζει στο τραπέζι και βλέπει έναν χάρτη που έδειχνε ένα νησί και πάνω του είχε σημειωμένο ένα μεγάλο Χ.

Σκεφτήκατε παιδιά μου, αυτό που σκέφτηκε κι ο Μπισμπιρίκος;

Ήταν ένας χάρτης που έδειχνε ένα νησί και το Χ, ήταν το σημείο όπου ήταν κρυμμένος ένας μεγάλος θησαυρός.

«Μπαμ…….. ακούγεται μια πόρτα να κλείνει»

Γυρίζει ο Μπισμπιρίκος και βλέπει τον κο Μονοδόντη να τον κοιτά με αυστηρό ύφος.

-Τι κάνεις εσύ εδώ; τον ρώτησε.

-Χάθηκα, του είπε με τρεμάμενη φωνή ο Μπισμπιρίκος…… Έψαχνα να βρω τη πόρτα για το κατάστρωμα και χάθηκα.

-Και τι κάνεις εκεί?

-Κοιτάζω έναν χάρτη….. συγνώμη

-Αυτό εδώ είναι το δωμάτιο μου και δεν μπορεί να μπαίνει κανείς χωρίς την άδεια μου.

-Έχετε δίκιο…… συγνώμη, αλλά χάθηκα.

-Ξέρεις τι χάρτης είναι αυτός;

-Νομίζω….. χάρτης θησαυρού

-Σωστά! Είναι ένας χάρτης που δείχνει ένα νησί με έναν κρυμμένο θησαυρό.

-Εκεί πάμε………;

-Ναι εκεί…….

-Και θα ψάξουμε για τον θησαυρό;

-Και βέβαια θα ψάξουμε. Εδώ είναι η πυξίδα μου και θα μας οδηγήσει με ασφάλεια στο σημείο με το Χ. Σε λίγο φτάνουμε.

-Κιόλας;

-Μην ξεχνάς ότι ζούμε στην Χώρα των Παραμυθιών και των Ονείρων, όπου όλα γίνονται με παραμυθένιο τρόπο.

Κι έτσι έγινε….σε λίγο ο Μπισμπιρίκος είδε από το φινιστρίνι ένα τεράστιο βουνό, γεμάτο θάμνους και δέντρα, όπου πουθενά δεν υπήρχαν σπίτια ή καλύβες.

Το πειρατικό καράβι σταμάτησε και οι πειρατές άρχισαν να κατεβαίνουν στην παραλία του νησιού, με τα πράσινα νερά και το πανύψηλο βουνό  

Ο Μονοδόντης κοίταζε συνέχεια την πυξίδα του, γιατί ήθελε να σιγουρευτεί ότι ταξίδευαν σωστά.

Μετά από αρκετές παραμυθένιες ώρες, έφτασαν στο σημείο όπου στον χάρτη υπήρχε το μεγάλο Χ.          

Άρχισαν να σκάβουν, να σκάβουν με τα φτυάρια, με τα χέρια ….. και ξαφνικά

«Γκουπ».

Ένα φτυάρι είχε χτυπήσει σε ξύλο……

Ήταν ένα μικρό μπαούλο. Το τράβηξαν όλοι μαζί έξω, χαρούμενοι και φωνάζοντας «Ζήτω»…. 

Πήραν ένα από τα εργαλεία κα προσπάθησαν να το ανοίξουν…

Τα κατάφεραν……το άνοιξαν.

Κόκκινες και πράσινες πέτρες λαμπύριζαν στον ήλιο, κοσμήματα άστραφταν.

Είχαν βρει τον θησαυρό.

Ο Μονοδόντης γύρισε κοίταξε τον Μπισμπιρίκο και του έκλεισε το μάτι…..

-Το ξέρεις ότι κι εσύ δικαιούσαι από αυτά τα κοσμήματα, του είπε

-Εγώ? Ρώτησε ξαφνιασμένος

-Και βέβαια. Αφού ταξίδεψες μαζί μας, είσαι κι εσύ ένας πειρατής.

Ο Μπισμπιρίκος κορδώθηκε……

-Είμαι κι εγώ πειρατής. Και τι τα κάνετε αυτά τα κοσμήματα κε Μονοδόντη;

-Κρατάμε από ένα για τον κόπο μας να ψάξουμε να βρούμε τον θησαυρό και τον υπόλοιπο γυρνάμε όλα τα χωριά και τον μοιράζουμε στους φτωχούς κατοίκους.

-Σοβαρά! Εεε τότε κρατήστε και το δικό μου, να το δώσετε στους φτωχούς που το έχουν ανάγκη.

-Είσαι σίγουρος Μπισμπιρίκο;

-Ναι, εγώ είμαι ευτυχισμένος που ταξίδεψα με το πειρατικό καράβι και ψάξαμε μαζί με τους άλλους πειρατές για τον θησαυρό.

-Μπράβο Μπισμπιρίκο, έχεις πολύ μεγάλη καρδιά.

Σήκωσαν το μπαούλο και τραγουδώντας όλοι οι πειρατές μαζί επέστρεψαν στο καράβι τους, για το ταξίδι του γυρισμού.

Όλοι ήταν χαρούμενοι.

Φτάνοντας στη χώρα των παραμυθιών και των ονείρων, όλο το χωριό τους περίμενε και τους χαιρέταγε.

Όλοι ήταν ευτυχισμένοι..

Οι φτωχοί κάτοικοι της Παραμυθούπολης γιατί θα έπαιρναν ένα από τα κοσμήματα και θα τους βοηθούσε να αγοράσουν φαγητό και να πληρώσουν τους φόρους στον βασιλιά.

Οι πειρατές γιατί θα βοηθούσαν όλους αυτούς τους ανθρώπους που πάλευαν καθημερινά να βγάλουν το μεροκάματο τους, ενώ και οι ίδιοι θα κρατούσαν ένα μικρό μερίδιο για τον κόπο τους.

Και ο Μπισμπιρίκος, γιατί το πρωί που ξύπνησε νόμιζε ότι θα ήταν άλλη μία συνηθισμένη μέρα και ξαφνικά βρέθηκε να είναι πειρατής και να βοηθάει στην εύρεση ενός θησαυρού.

Γιατί να κρατήσει το μερίδιο του από τα κοσμήματα: Η ζωή του έδωσε άλλο δώρο….. την συγκεκριμένη περιπέτεια. Του αρκούσε.

Έτσι λοιπόν παιδιά μου, όταν η ζωή μας δίνει ένα καλό, εμείς πρέπει να είμαστε ευγνώμονες , να μην γινόμαστε πλεονέκτες και να μην ζηλεύουμε τον συνάνθρωπό μας, αλλά να χαιρόμαστε με την χαρά του.

Καλή εβδομάδα να έχετε και μην ξεχνάτε…… ραντεβού την άλλη Κυριακή με μία ακόμα περιπέτεια του Μπισμπιρίκου.

 

Παραμυθού.. η Μαρδίτσα

Αφηγητής…. ο Καπετάν Κωνσταντής

Παραγωγή Κι Επεξεργασία: Web Music Radio

“Δεν επιτρέπεται η οποιαδήποτε χρήση ή αναδημοσίευση του γραπτού λόγου ή της αφήγησης των παραμυθιών, ή μέρος αυτών, χωρίς την έγγραφη άδεια των δημιουργών. Τα Παραμύθια προσπατεύονται με πνευματικά δικαιώματα”

Categories
Της Κυριακης το Παραμυθι
Χρυσός Χορηγός
Χρυσός Χορηγός