Διαβάστε τη Live Συνέντευξη της Μαρίας Σουλτάτου στη Μέμη και στο “Μουσικό Πλυντήριο”
10/04/2014
Μέμη: Καλησπέρα. Σήμερα έχουμε την τιμή και την χαρά να φιλοξενούμε εδώ στο studio την Κα Μαρία Σουλτάτου. Καλησπέρα Κα Σουλτάτου! Kαλώς ορίσατε στο Web Music Radio.
Μ. Σουλτάτου: Καλώς σας βρήκα! Eυχαριστώ πολύ για την πρόσκληση.
Μέμη: Πόσο εύκολο ή δύσκολο ήταν να προσεγγίσετε ένα έργο σαν τον Επιτάφιο;
Μ. Σουλτάτου: Ήταν δύσκολο και μεγάλο το βάρος. Μουσική Μίκης Θεοδωράκης, στίχοι Γιάννης Ρίτσος, σ’ ένα ποίημα συγκλονιστικό. Πρώτη εκτέλεση Μπιθικώτσης και διάβασμα από τον Σταύρο Ξαρχάκο. Είχαν κοπεί τα πόδια μου. Όμως ο Σταύρος Ξαρχάκος με εμπιστεύτηκε, δεν ξέρω αν τα κατάφερα, αλλά έκανα ότι καλύτερο μπορούσα.
Μέμη: Πως αισθανθήκατε μόλις βγήκατε στη σκηνή κι αρχίσατε να τραγουδάτε;
Μ. Σουλτάτου: Υπήρχε άγχος, αλλά κατά ένα περίεργο τρόπο μόλις είπα τους δύο πρώτους στίχους, υπήρχε ένα κενό, έβλεπα μόνο την μπαγκέτα του μαέστρου κι η ορχήστρα που έφευγε. Δεν έβλεπα τίποτα άλλο. Εκτός από το χέρι του. Την άκρη. Ήταν μία συγκλονιστική βραδιά, η βραδιά της ηχογράφησης, μία μαγική βραδιά.
Μέμη: Έχει διαφορά να τραγουδάτε μελοποιημένα ποιήματα από στίχους;
Μ. Σουλτάτου: Ο στίχος είναι στίχος, είτε είναι του Ρίτσου είτε είναι κάποιου πιο σύγχρονου ποιητή. Για μένα εν αρχή ην ο λόγος. Θεωρώ ότι η ωραιότερη μουσική με τον χειρότερο στίχο δεν έχει καμία σημασία, δεν έχει καμία ουσία.
Μέμη: Θέλετε ο στίχος να είναι αυτοβιογραφικός; Να έχει συναίσθημα;
Μ. Σουλτάτου: Ο στίχος πρέπει να έχει εικόνες. Όταν ο ακροτατής ακούει ένα τραγούδι δεν έχει τη δυνατότητα να δει πρόσωπο ή εκφράσεις (είτε από cd, είτε από ραδιόφωνο, είτε από δίσκο παλιότερα), πρέπει λοιπόν να κλείνει τα μάτια και να έχει εικόνες, να ακούει θάλασσα, πουλιά, να βλέπει θάλασσα, να νοιώθει χαρά ή λύπη αντίστοιχα, να τον αγγίζει ή να μην τον αγγίζει. Η μαγεία λοιπόν του στίχου, και ειδικά του ελληνικού, που θεωρώ ότι έχουμε τον πιο πλούσιο παγκόσμια, έχει μεγάλη αξία. Ένας τέτοιος, λοιπόν, εξαιρετικός ποιητής, στριφογυριστό τον λέω εγώ, γιατί ο λόγος του γυρίζει, σαν το μαχαίρι, και μπαίνει στην καρδιά αμέσως, είναι ο Ρίτσος.
Μέμη: Πώς βιώνετε Κα Σουλτάτου αυτές τις μεγάλες συνεργασίες, με τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Ξαρχάκο, τον Λεοντή και όλους αυτούς με τους οποίους έχετε συνεργαστεί;
Μ. Σουλτάτου: Ήταν πολύ ωραίο αυτό το ταξίδι με όλους αυτούς τους εξαίρετους δημιουργούς. Η συνεργασία μαζί τους είναι μόνο μάθημα. Έμαθα δίπλα τους την πραγματική έννοια της μουσικής. Η μουσική, δεν είναι ανεβαίνω στη σκηνή και παίρνω το μικρόφωνο για να καταπλήξω τον κόσμο. Eίναι πολλά περισσότερα. Αυτά τα έμαθα δίπλα τους. Στη δουλειά αυτή όπως κάποιοι μας δίνουν τη σκυτάλη έτσι κι εμείς πρέπει να τη δώσουμε στους επόμενους. Είναι μία σκυταλοδρομία.
Μέμη: Είναι εύκολο να συνεργάζεστε μαζί τους;
Μ. Σουλτάτου: Είναι άνθρωποι απαιτητικοί, γιατί έχουν γράψει την κλασική μουσική, οπότε κάποια τραγούδια τα θέλουν ειπωμένα με το κατάλληλο ύφος και ήθος. Είναι τραγούδια ψυχής γι αυτό κι αντέχουν στο πέρας του χρόνου.
Μέμη: Πιστεύετε ότι μπορούν να βγουν και σήμερα τέτοιοι δημιουργοί, με τόση διαχρονικότητα στα τραγούδια τους;
Μ. Σουλτάτου: Αυτό θα το δείξει ο χρόνος για κάποιους. Όμως τώρα έχουμε πράγματα που εγκλωβίζουν τους πραγματικά καλούς νέους δημιουργούς. Είναι πολύ δύσκολος ο αγώνας που πρέπει να δώσουν. Είναι η κρίση αξιών που υπάρχει. Δεν είναι καλά όσα μας σερβίρουν, αλλά δυστυχώς ο κόσμος έμαθε να τρώει fast food. Αυτό συμβαίνει και στη μουσική. Για μένα αυτό οφείλεται στις αξίες του σπιτιού, στη διαπαιδαγώγηση και στα ακούσματα των παιδιών.
Μέμη: Έχετε συνεργαστεί με Μπιθικώτση, Σωτηρία Μπέλου, Χαρούλα Λαμπράκη, Πόλυ Πάνου, Γιώτα Λύδια, Νένα Βενετσάνου, Ελένη Βιτάλη και με νεότερους Κότσιρα, Μανώλη Μητσιά, Γιώργο Νταλάρα και άλλους πολλούς. Υπάρχει διαφορά, λοιπόν, στους παλαιότερους και στους νεότερους τραγουδιστές;
Μ. Σουλτάτου: Οι νεότεροι τραγουδιστές, που εγώ έχω συνεργαστεί, σε σχέση με τους παλαιότερους δεν έχουν διαφορά. Δηλαδή ο Νταλάρας με τον Μπιθικώτση δεν έχουν διαφορά. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι τα νέα παιδιά, η βιασύνη τους να γίνουν γνωστά, γιατί θεωρούν ότι έτσι γίνονται καλοί. Δεν μπορούμε όμως να πιούμε καυτό τσάι με μία γουλιά. Θέλει κόπο, αγώνα, προσπάθεια, μελέτη. Δεν είσαι τραγουδιστής γιατί βγήκες στη σκηνή με ένα ωραίο ντύσιμο και είπες ένα τραγούδι. Τραγουδιστής είναι αυτός που αφουγκράζεται τον κόσμο, τι είναι, τι θέλει να ακούσει.
Μέμη: Επηρεάζεστε εσείς από την αντίδραση του κόσμου;
Μ. Σουλτάτου: Παρακολουθώ τις αντιδράσεις του κόσμου αλλά δεν επηρ
εάζομαι από αυτές. Εγώ όπως είμαι στη ζωή μου είμαι και στην πίστα. Εγώ ανεβαίνω για να πω ένα τραγούδι, να τους πάρω μαζί μου, να τους ταξιδέψω, να τους πάω κάπου, αυτός είναι ο στόχος μου. Δεν είναι ο στόχος μου να τους δείξω αν έχω καλή φωνή ή όχι. Για μένα δεν υπάρχει καλή ή κακή φωνή, υπάρχει θετική ή αρνητική ενέργεια. Εγώ προσπαθώ να εκτονώσω τον κόσμο. Αν μπορέσω έστω κι έναν άνθρωπο που έχει ένα πρόβλημα να τον κάνω να ξεχαστεί για τρία λεπτά, αυτό για μένα είναι κέρδος.
Μέμη: Ποια είναι η γνώμη σας για το διαδίκτυο και την προώθηση των τραγουδιών μέσω διαδικτύου;
Μ. Σουλτάτου: Οι άνθρωποι σήμερα ακολουθούν το διαδίκτυο. Κι επειδή εκεί δεν υπάρχει λογοκρισία ακούνε ό,τι θέλουν. Έτσι ανακάλυψαν κι εμένα. Μετά από μία πορεία τόσων χρόνων, το αποτέλεσμα ήταν να με μάθουν κάποιοι άνθρωποι, επειδή ανέβασαν στο you tube κάποια τραγούδια μου. Επειδή λοιπόν στο ραδιόφωνο έπαιζαν κάποιες play lists, με τους ίδιους τραγουδιστές συνέχεια, γιατί αυτό πίστευαν ότι άρεσε στον κόσμο, οδήγησαν τον κόσμο στο διαδίκτυο, όπου επιλέγουν ό,τι θέλουν, ό,τι τους αρέσει. Η τελευταία επιλογή των ανθρώπων σήμερα είναι η μουσική. Δεν μπορούν να δώσουν χρήματα και να αγοράσουν ένα CD, ενώ τηλέφωνο και internet έχουν όλοι, οπότε μπαίνουν στο you tube και ακούνε μουσική. Εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου, αν οι άνθρωποι που έχουν κοπιάσει για να βγουν αυτά τα τραγούδια, εισπράττουν τα δικαιώματά τους, εγώ δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Μέμη: Θεωρείτε ή μάλλον ελπίζετε, ότι θα βγούμε από αυτό το αδιέξοδο;
Μ. Σουλτάτου: Το πιο σημαντικό από όλα είναι ο καθένας μας να κάνει μία ενδοσκόπηση μέσα του. Λέμε όλοι ότι πιεζόμαστε. Γιατί; Επειδή είχαμε ανεβάσει τον πήχη, εκεί που δεν φτάναμε και τώρα παλεύουμε να τον φτάσουμε; Γιατί να αγχωνόμαστε να αγοράσουμε ένα σπίτι αφού δεν μπορούμε; Τα παιδιά μας δεν ξέρουν τη λέξη δεν έχω χρήματα, δεν το καταλαβαίνουν. Τόσα χρόνια τα είχαμε και ζούσαν ένα παραμύθι κι εμείς μαζί τους βέβαια. Θέλει πολύ κόπο, ψάξιμο τι είναι πιο σημαντικό σε αυτή τη ζωή. Τι θέλουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Δεν λέω ότι το πολιτικό σύστημα είναι το ιερότερο. Υπάρχει, νομίζω, ένα σχέδιο να καταφέρουν κάτι που μόνο αυτοί ξέρουν, ο υπνωτισμός του κόσμου, η ασύστολη χρηματοδότηση μέσω δανεισμού, όλα αυτά δεν ήταν τυχαία. Θεωρώ ότι όσοι έχουν βάσεις και αξίες θα τα καταφέρουν, αρκεί να σταματήσουν να ακούνε τα σκουπίδια που βγαίνουν στις τηλεοράσεις και να μην πανικοβάλλονται.
Μέμη: Κα Σουλτάτου, μας είπατε ότι είστε περίπου 30 χρόνια στο χώρο του τραγουδιού και ο δίσκος σας αυτός είναι ο τέταρτος. Γιατί δεν έχετε βγάλει άλλους προσωπικούς δίσκους;
Μ. Σουλτάτου: Όταν ξεκίνησα υπέγραψα συμβόλαιο με μεγάλη δισκογραφική, για 14 χρόνια, μάλιστα υπέγραψε ο πατέρας μου γιατί ήμουν ανήλικη, ως ταλέντο. Ήρθα λοιπόν στην Αθήνα, σε ηλικία 17,5 χρονών, για να κάνω το όνειρο μου. Η εταιρεία λοιπόν αυτή είχε ένα μεγάλο συρτάρι που τα έβαζε όλα μαζί, ταλέντα και μη. Εγώ αντέδρασα και είπα στο συρτάρι δεν μπαίνω. Η μόνη δουλειά που μου έκανε αυτή η εταιρεία, ήταν, μία συμμετοχή με τον Κώστα Μουντάκη. Από τότε λοιπόν αποφάσισα ότι δεν θα ξανακάνω συμβόλαιο με εταιρεία, ώστε να μην με καθοδηγεί στο τι θα κάνω και αποφάσισα να κινηθώ μόνη μου. Συμμετείχα όπου ήθελα, έχω κάνει υπέροχες συμμετοχές που αξίζουν όσο 7 δισκογραφίες, γνώρισα τους ανθρώπους που ήθελα. Έχω κάνει πολλούς δίσκους, συμμετέχοντας. Δίσκοι που πλέον είναι συλλεκτικοί και πιστέψτε με ότι υπάρχουν δουλειές που εγώ δεν τις έχω και τώρα τις βρίσκω στο you tube, άρα κάποιος με παρακολουθούσε τόσα χρόνια. Εγώ θέλω η δουλειά μου που κάνω να είναι ενός συνθέτη αποκλειστικά, όπως παλιά. Ο συνθέτης παρουσιάζει τη δουλειά του μέσα από έναν τραγουδιστή. Έτσι, λοιπόν, η δισκογραφία μου ξεκινάει ουσιαστικά μετά την έκδοση του «Επιταφίου» το 2005. Μετά βγήκε το «Παραμύθι μου» με τραγούδια του Μιχάλη Τερζή.
Μέμη: Ακολουθήσατε το ένστικτο, δηλαδή;
Μ. Σουλτάτου: Για μένα δεν υπάρχει ένστικτο. Υπάρχει θέλω να μάθω και προσπαθώ. Συνεργάστηκα με τον Μπιθικώτση, την Μπέλου και άλλους που τους άκουγα μικρό κοριτσάκι στο χωριό. Για μένα αυτό ήταν ότι καλύτερο.
Μέμη: Αλήθεια, Κα Σουλτάτου πώς τους γνωρίσατε;
Μ. Σουλτάτου: Έτυχε. Δούλευα στα μαγαζιά, πέρναγα ακροάσεις και σιγά σιγά ο ένας με τον άλλον με γνώρισαν. Το πιο σημαντικό όμως δεν είναι ότι τους γνώρισα, αλλά τι μάθαινα από αυτούς.
Μέμη: Πόσο δύσκολο ήταν να κρατηθείτε «προσγειωμένη» και να έχετε αυτό το ήθος, που εξακολουθείτε μέχρι σήμερα να έχετε;
Μ. Σουλτάτου: Δεν χρειάστηκε να μπω στη διαδικασία να κρατήσω ισορροπίες. Ήξερα γιατί ήθελα να κάνω αυτή τη δουλειά και εξακολουθώ να το ξέρω και σήμερα.
Μέμη: Εμείς πως θα σας ανταποδώσουμε αυτό που νοιώθουμε; Τι περιμένετε από τον κόσμο;
Μ. Σουλτάτου: «Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε αδερφέ μου για να ξεχωρίσουμε από τον κόσμο, εμείς τραγουδάμε για να σμίξουμε τον κόσμο» είχε πει ο Γιάννης Ρίτσος, αυτό για μένα τα λέει όλα. Αυτό πρέπει να κάνει λοιπόν ο κόσμος. Τα παλιά τα χρόνια ο κόσμος πήγαινε στα μαγαζιά, στις μπουάτ, στα στάδια και σειόταν το σύμπαν από τα τραγούδια, από την παρέα. Ο κόσμος ήταν ένα. Τώρα τι ακούμε; Τραγουδιστές που δεν τονίζουν όπως πρέπει, που προσπαθούν να γεμίσουν τα μαγαζιά για να πάρουν περισσότερα χρήματα εκείνοι. Ο κόσμος τι απολαμβάνει από όλο αυτό; Τίποτα. Η μουσική έχει πολύ μεγάλη δύναμη. Είναι μικρές πολιτικές συγκεντρώσεις απλά γίνονται με πολύ ωραίο τρόπο. Να ντυθείς απλά και να πας σε ένα χώρο να πιεις το ποτάκι σου και να ακούσεις καλή μουσική. Αυτό παλιά γινόταν πιο συχνά. Σήμερα σιγά σιγά αρχίζουν οι καλλιτέχνες και απευθύνονται σε μικρές σκηνές πρέπει λοιπόν και ο κόσμος να σηκωθεί από τον καναπέ και να ακολουθήσει. Και παλιά δεν είχαν χρήματα όπως και τώρα, ας αφήσει την μετριότητα και τα shows της τηλεόρασης και να διασκεδάσει πραγματικά.
Μέμη: Εσείς φέτος ήσασταν στις ‘Διαδρομές’, σωστά;
Μ. Σουλτάτου: Φέτος ήμασταν στις ‘Διαδρομές’, με τον Βαγγέλη Κορακάκη, τον Γεράσιμο Ανδρεάτο, την Ανατολή Μαργιόλα και τον Βασίλη Κορακάκη. Περάσαμε υπέροχα, ο κόσμος μας αγκάλιασε πραγματικά.
Μέμη: Με ποια κριτήρια επιλέγετε τους συνεργάτες σας και κυρίως τους πιο νέους;
Μ. Σουλτάτου: Με βάση την αντίληψη που έχουν γι αυτή τη δουλειά και την αξία τους φωνητικά. Δεν έχω δουλέψει, ποτέ μέχρι τώρα, με έναν μέτριο τραγουδιστή, με έναν κακό τραγουδιστή. Θεωρώ ότι αυτός που δεν είναι γι αυτή τη δουλειά πρέπει να πάει σπίτι του.
Μέμη: Τι συμβουλεύετε τα νέα παιδιά που θέλουν να μπουν στο χώρο του τραγουδιού;
Μ. Σουλτάτου: Τα νέα παιδιά πρέπει να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να τραγουδήσουν σε μία πίστα αν δεν έχουν ακούσει και δεν έχουν μελετήσει Γρηγόρη Μπιθικώτση, Σωτηρία Μπέλλου, Πόλυ Πάνου και όλους αυτούς τους σημαντικούς λαϊκούς τραγουδιστές. Να ξέρουν την Ελληνική φώνηση! Δεν είναι «όλα τα σφάζω κι όλα τα μαχαιρώνω». Έχουν ευθύνη, επηρεάζουν παιδιά, πρέπει να ξέρουν τι λένε, να καταλαβαίνουν τι λένε.
Μέμη: Θεωρείτε ότι ένας καλός τραγουδιστής γεννιέται ή μαθαίνει;
Μ. Σουλτάτου: Νομίζω ότι γεννιέται κι εκπαιδεύεται.
Μέμη: Μουσική παιδεία, όσον αφορά τη διδασκαλία, έχουμε καλή εδώ στην Ελλάδα;
Μ. Σουλτάτου: Βεβαίως, υπάρχουν άνθρωποι που κάνουν και μαθήματα φωνητικής, μουσικών οργάνων κλπ τα πάντα. Ένα παιδί που έχει ταλέντο πρέπει οι γονείς του να το βοηθήσουν. Πρέπει πρώτα απ όλα να μάθει ένα όργανο που αυτό επιθυμεί, ώστε να βοηθάει τον εαυτό του μόνο του. Να μην έχει ανάγκη ορχήστρα αλλά κυρίως για να ενημερωθεί γι αυτό που του αρέσει.
Μέμη: Τα talent show βοηθάνε;
M. Σουλτάτου: Καθόλου. Που είναι τα περισσότερα παιδιά που βγήκαν από αυτά τα shows; Δεν βγήκαν μόνο δύο. Τα talent shows λοιπόν, είναι για να γεμίζουν τις ώρες κάποιων τηλεοπτικών σταθμών και ειδικά των ιδιωτικών, να παίρνουν κάποιοι υπέρογκα ποσά σε βάρος κάποιων ανθρώπων που καταρρακώνουν τα όνειρα τους. Έχει τεράστια διαφορά ο καλλιτέχνης στην τηλεόραση και ο καλλιτέχνης στο live. Η τηλεόραση αποδίδει μόνο το 25%. Άρα πως περιμένουν αυτά τα παιδιά να κάνουν καριέρα από την τηλεόραση.
Μέμη: Θεωρείτε ότι η σημερινή νεολαία έχει καλά πρότυπα;
Μ. Σουλτάτου: Όχι. Δεν έχει πρότυπα. Πουλάει το μέτριο.
Μέμη: Κα Σουλτάτου, σας ευχαριστούμε πολύ για την τιμή που μας κάνατε να σας φιλοξενήσουμε στο σταθμό μας. Καλή επιτυχία στο νέο Cd, εμείς θα το στηρίξουμε.
Μ. Σουλτάτου: Εγώ απλά θέλω να ευχηθώ, υγεία, σ’ εσάς και σε όσους μας άκουσαν.
Μέμη: Και σε σας υγεία και να μας χαρίζετε για πολλά χρόνια αυτές τις υπέροχες ερμηνείες σας.
Μ. Σουλτάτου: Ευχαριστώ πολύ.
