Διαβάστε τη Live Συνέντευξη του Στέλιου Δάβαρη στον Πάνο
07/05/2014
Πάνος: Καλησπέρα φίλες και φίλοι. Σήμερα έχουμε την τιμή και τη χαρά να φιλοξενούμε τον Στέλιο Δάβαρη. Ένα νέο ηλικιακά καλλιτέχνη αλλά με μουσική παρουσία πάνω από 10 χρόνια.
Δισκογραφικά βέβαια πρωτοεμφανίστηκε το 2010. Έχει στο ενεργητικό του δύο προσωπικούς δίσκους τον «Όλα είναι νερό» και τον δεύτερο «Τα ρεύματα» που κυκλοφόρησε τέλη του 2012.
Στέλιος: Καλησπέρα Πάνο κι ευχαριστώ πολύ το σταθμό για την πρόσκληση.
Πάνος: Πες μας λοιπόν Στέλιο για τα πρώτα σου μουσικά βήματα
Στέλιος: Όσο θυμάμαι τον εαυτό μου τραγουδάω. Την πρώτη μου κιθάρα την πήρα όταν τελείωσα το Λύκειο, άρχισα να μαθαίνω μόνος μου, παράλληλα με το διάβασμα για τις εξετάσεις. Πήγα εθελοντής φαντάρος γιατί από τη μία ήθελα να ξεμπερδεύω κι από την άλλη δεν ήξερα τι ήθελα να κάνω, οπότε ήταν μία καλή περίοδος για να σκεφτώ. Αργότερα πήρα το πρώτο μου πιάνο, άρχισα να διαβάζω μόνος μου και κάποια στιγμή πανικόβλητος, πάω και βρίσκω το δάσκαλο μουσικής που είχα στο σχολείο και του λέω: «μπορώ να σας παίξω ένα τραγούδι; Θα ήθελα να με ακούσετε γιατί δεν ξέρω τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Αφού με άκουσε, μου είπε πολύ καλά λόγια, με πηγαίνει στο Εθνικό Ωδείο και μετά από εκεί, το ένα έφερε το άλλο.
Πάνος: Πως ήταν η φοίτηση σου στο Εθνικό Ωδείο; Σε δυσκόλεψε κάτι;
Στέλιος: Επειδή εγώ ήμουν ήδη αυτοδίδακτος, άρχισα να μαθαίνω τι είναι αυτό που εγώ ήδη έπαιζα. Στην αρχή μου άρεσε, αλλά μετά με ζόρισε. Δεν μπορώ αυτό το καλούπι ότι ‘πρέπει να μάθεις αυτά’. Είναι ωραίο βέβαια, γενικά στη ζωή, να σου βάζουν φράχτες κι εσύ να πρέπει να τους προσπερνάς. Μετά λοιπόν τη φοίτησή μου στο Εθνικό κι ενώ παράλληλα τραγούδαγα τα βράδια, άρχισα σιγά σιγά να γράφω και τραγούδια.
Πάνος: Τι μουσική ακούγατε στο σπίτι;
Στέλιος: Λαϊκά.
Πάνος: Εσύ σήμερα τι μουσική ακούς;
Στέλιος: Εγώ πέρασα απ όλα τα είδη μουσικής, αλλά τελικά με κέρδισε περισσότερο ο Δυτικός κόσμος.
Πάνος: Πότε έγραψες το πρώτο σου τραγούδι;
Στέλιος: Κάπο
ια στιγμή εκεί που ψαχνόμουν τι θα κάνω. Είπα θα φύγω. Παράτησα την πρωϊνή μου δουλειά, είχε τελειώσει η σεζόν του ωδείου και πήρα το αμάξι έβαλα μέσα την κιθάρα μου, το ηλεκτρικό πιάνο κι έφυγα. Πήγα στο βουνό κι έμεινα 4-5 μήνες. Εκεί άρχισα να γράφω. Από όλα εκείνα τα τραγούδια εκείνο που κράτησα και μπήκε στον πρώτο μου δίσκο είναι το «Πλάι σου μπορώ». Τα υπόλοιπα μπήκαν στο συρτάρι.
Πάνος: Γιατί; Θεωρείς ότι δεν έχει έρθει η κατάλληλη ώρα για να τα παρουσιάσεις, ή γιατί δεν τα έχεις ολοκληρώσει;
Στέλιος: Οσο περνάει ο καιρός αλλάζουμε συνεχώς ψυχική διάθεση, κοινωνική κατάσταση κι έτσι ορισμένα τραγούδια μένουν πίσω.
Πάνος: Είσαι ένας άνθρωπος πάντως που τολμάς!
Στέλιος: Γενικά είμαι ανήσυχος. Μικρός πολύ περισσότερο, μετά ηρέμησα. Τώρα νιώθω ότι με ξαναπιάνει πάλι. Αυτό που μπορώ να πω μόνο, με το χέρι στην καρδιά, είναι ότι, ό,τι έχω θελήσει το έχω καταφέρει. Είμαι αυστηρός με τον εαυτό μου αλλά μέχρι τώρα τα έχω πάει καλά. Μ αρέσει αυτό το κυνήγι.
Πάνος: Όταν κυκλοφόρησε το δεύτερο CD σου, πως αισθάνθηκες;
Στέλιος: Εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ικανοποίηση κι αμέσως ένα νέο άγχος, για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Αυτό δεν σταματάει ποτέ. Η ανακούφιση κυνηγάει το άγχος και το άγχος την ανακούφιση.
Πάνος: Θα ήθελες να συνεργαστείς με κάποιο στιχουργό, συνθέτη ή τραγουδιστή συγκεκριμένα;
Στέλιος: Όχι είμαι ανοιχτός σε όλους. Έχω ήδη κάνει αρκετές συνεργασίες και πιστεύω όταν έρθει η κατάλληλη ώρα θα έρθουν κι άλλες.
Πάνος: Θεωρείς ότι πρέπει να μπαίνουν «ταμπέλες» στους καλλιτέχνες ως προς το είδος μουσικής που ακολουθούν;
Στέλιος: Όχι θεωρώ ότι είναι λάθος. Εμένα όταν με ρωτάνε τους λέω ακούστε με. Είναι τόσα πολλά τα είδη μουσικής και τόσοι πολλοί οι δημιουργοί που δεν μπορείς να βάλεις ταμπέλες. Μπορεί η μία δουλειά σου να είναι πιο έντε
χνη, η επόμενη πιο ροκ τι σημαίνει αυτό; Γιατί να μην κάνω αυτό που θέλω; Δημιουργοί είμαστε και είμαστε ελεύθεροι να κάνουμε αυτό που φανταζόμαστε.
Πάνος: Πως προέκυψε η συνεργασία σου με την ΜINOS EMI;
Στέλιος: Βρήκα κάποιους ανθρώπους από ένστικτο πιο πολύ, μπήκα στο studio άρχισα να γράφω χωρίς να ξέρω πως θα κυκλοφορήσει ο δίσκος. Ήμουν ήρεμος, χωρίς κανέναν πάνω από το κεφάλι μου. Βγήκε λοιπόν το υλικό έτοιμο και θα έλεγα ότι στην MINOS EMIπήγε τυχαία. Έφτασε στα χέρια του Χρήστου Παπαμιχάλη και από εκεί έγινε η γνωριμία.
Πάνος: Άλλαξε η καθημερινότητά σου μετά την κυκλοφορία του πρώτου δίσκου;
Στέλιος: Η καθημερινότητά μου όχι. Ένοιωσα ότι ανέβηκα ένα επίπεδο, έκανα πράγματα που δεν έκανα πριν αλλά μέχρι εκεί.
Πάνος: Πως νιώθεις όταν μπεις σ΄ ένα ταξί, σε μία καφετέρια και ακούσεις το τραγούδι σου;
Στέλιος: Νιώθεις μία ηθική ικανοποίηση ότι οι κόποι σου και οι θυσίες σου δεν έχουν πάει χαμένοι. Από κάτι τόσο απλό. Αισθάνεσαι ότι κάποιος έχει αναγνωρίσει κάτι. Είναι φοβερό το συναίσθημα της μοιρασιάς.
Πάνος: Μίλησε μας λίγο για τις συνεργασίες σου μέχρι σήμερα.
Στέλιος: Δισκογραφικά έχω συνεργαστεί με την Ευρυδίκη. Σε Liveτώρα έχω αρκετές συνεργασίες όπως με τον Μίλτο Πασχαλίδη, τον Βασίλη Καζούλη, την Νατάσσα Μποφίλιου, την Καλλιόπη Βέττα, τον Νίκο Κουρουπάκη, με τους Graviton, κ.α. Όλες υπέροχες συνεργασίες.
Πάνος: Σαν άνθρωπος είσαι ό,τι δείχνεις μέσα από τη δουλειά σου ή διαφέρεις και πόσο;
Στέλιος: Καλό είναι γι αυτό να μιλάνε οι άλλοι.
Πάνος: Αποτυπώνεις αυτό που νιώθεις μέσα στα τραγούδια σου;
Στέλιος: Κατά προσέγγιση. Εκφράζεις ένα μεγάλο κομμάτι αλλά δεν μπορείς να το αποτυπώσεις απόλυτα.
Πάνος: Τα τραγούδια είναι τα παιδιά σου. Ξεχωρίζεις κάποια από αυτά και γιατί;
Στέλιος: Ξεχωρίζω κάποια γιατί αυτά αντιπροσωπεύουν κάποιες στιγμές πολύ πιο δυνατές, απ΄ ότι κάποια άλλα.
Πάνος: Ποιες διαφορές υπάρχουν μεταξύ των δύο δίσκων σου; Κατ΄αρχήν να πω μία ομοιότητα. Βλέπω και στα δύο το υγρό στοιχείο.
Στέλιος: Οι λέξεις είναι τόσο εύπλαστες. Λέγοντας «Τα ρεύματα» εγώ είχα στο μυαλό μου το ηλεκτρικό ρεύμα κι όχι το ρεύμα της θάλασσας. Ο τρόπος με τον οποίο γράφω ένα κομμάτι δεν είναι διαφορετικός από το ένα τραγούδι στο άλλο.
Πάνος: Πως έχεις βιώσει εσύ την κρίση που περνάει σήμερα η Ελλάδα;
Στέλιος: Δύσκολα. Η γενιά μου βέβαια δεν έχει βιώσει ακριβώς την κρίση γιατί δεν έβγαζε πολλά χρήματα. Νομίζω ότι εμείς οι καλλιτέχνες πρέπει να κάνουμε κάτι καλύτερο. Να προσπαθούμε γι αυτό. Ο κάθε νέος καλλιτέχνης θυσιάζει πολλά πράγματα για να μπει στο studio και να κάνει ένα δίσκο κι αυτό δεν πληρώνεται.
Πάνος: Ετοιμάζεις κάποια επόμενη δισκογραφική δουλειά;
Στέλιος: Υπάρχει στο μυαλό μου κάτι, αλλά ακόμα είναι νωρίς. Υπάρχει υλικό αλλά τα διαδικαστικά (οικονομικά κ.λ.π) μας κρατάνε πίσω.
Πάνος: Τραγούδια που έχεις ετοιμάσει για τον τρίτο δίσκο ακουμπάνε στην εποχή και στα προβλήματά της ή αποστασιοποιούνται;
Στέλιος: Έχω την αίσθηση ότι αυτός ο δίσκος θα είναι περισσότερο προσωπικός. Ο πρώτος δίσκος κυκλοφόρησε το 2010 μέσα σε μία περίοδο με έντονα γεγονότα, αλλά δεν είναι επηρεασμένος από αυτά γιατί είχαν γραφτεί πριν από εκείνη την περίοδο. Ο δεύτερος είναι ένας δίσκος που περιέχει πολλές μορφές θυμού. Κι είναι επηρεασμένος από τα δρώμενα στην Ελλάδα, από το κοινωνικό αίσθημα. Ο τρίτος δίσκος θα γίνει ένας πολύ προσωπικός δίσκος, με προσωπικά βιώματα.
Πάνος: Ποια η γνώμη σου για το διαδικτυακό ραδιόφωνο;
Στέλιος: Έχει εξελιχθεί πάρα πολύ. Το κλασσικό ραδιόφωνο έχει σφυγμό ακόμα, αλλά πεθαίνει. Μόλις μπει το διαδικτυακό ραδιόφωνο στα αυτοκίνητα, τελείωσε. Κι όλα αυτά γιατί μπήκαν οι playlistsκαι δεν έχουν πλέον ελευθερία οι παραγωγοί. Εγώ πρόλαβα και με έπαιξαν και στα κλασσικά ραδιόφωνα.
Πάνος: Δυστυχώς κάπου εδώ πρέπει να τελειώσουμε. Σ ευχαριστώ πολύ και σου εύχομαι κάθε επιτυχία σε ό,τι κάνεις.
Στέλιος: Εγώ σας ευχαριστώ πολύ. Πέρασα πολύ ωραία. Θα ξανάρθω σίγουρα. Καλή επιτυχία στο σταθμό σας και σε σένα προσωπικά.
