Σύμφωνα με την γενετική μηχανική,πρέπει να δημιουργηθεί ένας νέος γενετικά τροποποιημένος οργανισμός, καθώς τα τροποποιημένα χαρακτηριστικά δεν μπορούν να εμφυτευθούν σε υπάρχοντα οργανισμό. Έτσι, ένας άνθρωπος που ζει σήμερα δεν μπορεί να μεταβληθεί γενετικά ώστε να είναι αόρατος, αλλά είναι θεωρητικά πιθανό ότι ένας άνθρωπος θα μπορούσε να είναι γενετικά τροποποιημένος ώστε να είναι αόρατος κάτω από συγκεκριμένους ορισμούς της αορατότητας.
Υπάρχει όμως ένα πρόβλημα: Η τρέχουσα γενετική μηχανική λειτουργεί κυρίως με γνωρίσματα που υπάρχουν ήδη και απλώς μεταφέρονται από έναν οργανισμό σε άλλο. Ενώ υπάρχουν διάφορες μορφές καμουφλάζ στον κόσμο των ζώων, καμία από αυτές δεν είναι “εντελώς αόρατη”, αλλά υπάρχουν ορισμένοι τρόποι ώστε να είναι λιγότερο παρατηρήσιμη. Ορισμένα είδη – πχ. το χταπόδι – είναι σε θέση να προσαρμόσουν την χρωματισμό τους για να αναμειγνύονται με το περιβάλλον τους. Είναι πιθανό ότι αυτό το χαρακτηριστικό θα μπορούσε να προστεθεί στο ανθρώπινο γονιδίωμα. Μια άλλη δυνατότητα είναι η διαφάνεια, αλλά αυτό είναι πολύ χρήσιμο για μικρά ζώα με πολύ λεπτούς, ελαφρούς σκελετούς. Είναι απίθανο ότι αυτή η προσέγγιση θα αποδειχθεί χρήσιμη για τον άνθρωπο.
Μια τεχνολογία που δείχνει την υπόσχεση στον τομέα της ολικής αορατότητας είναι ένα σύστημα στο οποίο το φως «κάμπτεται» γύρω από το αντικείμενο που πρέπει να κρυφτεί. Αυτή η τεχνική δεν βρίσκεται στη φύση, αλλά πολλά βιολογικά συστήματα έχουν την ικανότητα να αλληλεπιδρούν με το φως σημαντικά. Η γενετική μηχανική του ανθρώπινου γονιδιώματος για την ενσωμάτωση αυτής της τεχνολογίας βρίσκεται πέρα από τις σημερινές μας δυνατότητες, αλλά είναι πιθανό ότι η γενετική μηχανική θα μπορούσε να παράγει έναν άνθρωπο αόρατο με γυμνό μάτι και σε ένα μεγάλο μέρος του ηλεκτρομαγνητικού φάσματος, αν και η διάχυση της θερμότητας θα επιτρέπει ακόμα την ανίχνευση μέσω υπερύθρων.
Για το Web Music Radio,
Πάνος Ζούνης
